Afscheid..
Door: Kim
Blijf op de hoogte en volg Kim
08 Mei 2011 | Indonesië, Pangururan
Don't be dismayed at good-byes. A farewell is necessary before you can meet again. And meeting again, after moments or lifetimes, is certain for those who are friends.
Richard Bach
De laatste dag.. Maar goed, ik zal eerst over mijn avonturen van de afgelopen week vertellen en zo het afscheid nog even uitstellen ;)
Ik geloof dat ik bij vrijdag gebleven was, toen nog met Arifin naar de dokter geweest, die zei dat alles goed was, over een maand moet hij weer terug komen. Hij heeft ook nog een pieptestje gedaan met hem, maar de 4 verschillende hoogtes kon hij allemaal nog niet horen (en ik op 1 meter afstand wel..), maar alsnog hoort hij al meer dan voor de operatie. Ik heb de dokter ook even gevraagd of hij mijn keel even wou bekijken, aangezien ik echt heeel erg aan het hoesten was, er 's nachts wakker van werd en het deed gewoon pijn.. Het was behoorlijk ontstoken dus heb een antibiotica kuurtje gekregen en pijnstillers die je niet mag gebruiken als je niet tegen ibuprofen en een andere soortgelijke pijntstiller kan, omdat die een astmatische aanval kunnen veroorzaken.. Tsja, die heb ik maar niet genomen ;)
Toen was het wedding day!!! De hele dag voor de tv gezeten, door de weeks mag het nooit, maar voor mij werd een uitzondering gemaakt, het was tenslotte wel het huwelijk van het jaar! Alleen beetje jammer dat op indo tv altijd en overal reclame moet! Gelukkig kon ik de ceremonie wel helemaal zien, maar toen ging de knappe broer van Kate spreken, reclame! Dus heb gezien hoe ze de kerk uitliepen en toen was ik er wel weer klaar mee haha
's Avonds is Luuk aangekomen, die blijft hier voor een maand en gaat eind mei richting Kuala Lumpur, dus dan hoef ik in KL niet helemaal alleen rond te sjouwen haha
Zaterdag was Arifin jarig, maar de bakkerij was dicht dus we konden geen party doen. Hij zei wel steeds tidak apa apa, het geeft niet, maar ik kon wel zien dat hij het toch niet leuk vond. Aangezien Marinus een taart van mij had gekregen en Lisanne.. Maar ja, de bakker was dicht! Maandag was hij eindelijk open, dus we hebben een hele grote taart gehaald, allemaal balonnen opgeblazen, een paar opgehangen met briefjes erin dus toen hij thuis kwam was hij echt heel blij haha
's Avonds feestje, had een kaart voor hem gemaakt, daar in gezet dat hij misschien nog niet nr 1 was op school, maar in mijn typeklas staat hij wel bovenaan! Want hij is de eerste en enige die nu blind kan typen!!
's Avonds kreeg ik een briefje van hem waarvan ik echt tranen in mn ogen kreeg:
Thank you Kim, for gift you given... I'm very happy today
IK HAU VAN JAU.. I will not your forget and I will try to get number 1 in the school..
But, when I can not become number 1!!! I'm sorry.. But, I will try to get that..
Thank you Kim, for your aid this along..
I'm already operation in the hospital because your aid and now I'm already heal.
I'm sorry Kim, I cannot compensate to you.. I only can repay that all with thank you
Thank you.. Thank you.. Thank you Ki
Today, I'm very happy...
I don't forgetten all that I will always remember all that
IK HAU VAN JAU
Okay maar weer snel verder, want dit soort berichtjes op een dag als vandaag...
Dinsdag ben ik met Yuli en Delima naar de salon geweest voor een vrouwen dagje.. Delima een knip- en verfbeurt, ze wou het weer zwart hebben, haar haar werd ook wat rood-achtig. Yuli wou een creambath, volgens mij werd het haar gewassen en zacht gemaakt met een massage en ik kreeg een facial. Heb eerst een tijdje moeten wachten, want de ladyboy (ja zo noemde hij/zij zichzelf) die met Yuli bezig was, zou daarna mijn gezicht doen. Hij/zij de hele tijd vragen stellen aan Yuli, over mij en steeds naar mij gluren.. Er was nog een andere ladyboy, die wou ook steeds allemaal dingen van mij weten, of ik al getrouwd was, of ik al een vriendje had, of ik een indoman wou, 10x nee gezegd maar uiteraard bleven ze het vragen.. Anyway, eindelijk de facial, was wel lekker, vet zachte huid :D
In totaal 155.000 rupiah kwijt voor 3 personen, wat neerkomt op 14 euro..
Ganda liep al een paar dagen te zeuren waarom ik hem niet meenam, hij wou ook een creambath en massage.
Dus op de terugweg al met Yuli bedacht, dat als hij zo graag naar de salon wou, vooruit, dan stellen we hem wel voor aan de ladyboys ;)
Dat zouden we gister doen, Luuk had een paar dagen ziek op bed gelegen, maar ging toen weer wat beter en misschien dat een ontspannende dag in een salon hem wel goed zou doen.. Dus die ook mee.. Maar...... Toen puntje bij paaltje kwam, wou Ganda niet mee.. Hij was bang voor de ladyboys haha
Dus Yuli nog een keer meegenomen, ze doet hier genoeg voor iedereen, elke dag om 5 uur eruit voor de kinderen, de puppies verzorgen, de kippen, de hollanders ;)
De ladyboys waren helemaal fan van Luuk haha, steeds aan mij dingen vragen wat ik dan aan hem moest vragen, hoe oud hij was, hoe lang hij was, of hij al een vriendin had (zal ik maar gewoon ja zeggen?), of hij indische meisjes leuk vond, hoe lang hij hier bleef etc etc etc
Op een gegeven moment had Chica? die toen met mijn pedi-medi bezig was, aan Yuli gevraagd hoe ze moest zeggen, welkom in de salon, of leuk dat je in deze salon bent.. En wat zegt Yuli, ik hou van jou! Dus hij/zij; ik hou van jou! Echt geweldig!! En toen even sexy met de wimpers knipperen naar Luuk haha uiteindelijk toch verklapt wat het betekende, ooooooohhh no not I love you!! Ja, Yuli en ik hebben dikke lol gehad daar ;)
Oh trouwens, ik had toch verteld dat de honden nu 2 weken binnen moesten blijven, en dat ze dat niet leuk vinden? Delima haar kamer is direct naast waar de honden slapen, oftewel, zij heeft een paar keer in de woonkamer geslapen omdat de honden te veel lawaai maakten. Al een paar keer gezegd dat ze ook bij mij kon slapen, ja zeggen en vervolgens alsnog in de woonkamer gaan liggen. Maar geloof dat ze zaterdag, toen ze wist dat Luuk een eigen kamer had en het bed op mijn kamer daadwerkelijk vrij was, toch maar naar mijn kamer verhuisd is haha
Alleen hier slapen ze allemaal met licht aan, dus ik heb elke nacht met een ding over mijn ogen geslapen haha
Ik had deze week ook allemaal dingen uitgeprint bij een internet cafe hier verderop, zit ik even later met Delima op de pc, foto's te kijken, vraagt ze of zij ook foto's van mij en van Lisanne op haar usb mag, zitten er allemaal rare bestanden op onze beide usb's! Een mapje met recycler en dan 4 keer copy to shortcut. Elke keer als je het verwijderde kwam het gelijk weer terug! Luuk er naar gekeken, Delima haar bestanden op de computer gezet (ik heb bijna 14 gig aan foto's en filmpjes, lastig om die snel over te zetten), toen de usb geformateerd, en hop, daar waren ze weer. Nog een keer toen gewoon verwijderen weer formateren, maar hij kwam gewoon gelijk weer terug. Toen de usb's maar naar dat cafe gebracht, de mensen daar ernaar laten kijken, we kregen ze schoon weer terug, maar zit dus ook op de pc. Op internet staat ook dat het recycles virus via de usb word overgebracht, doet verder niet heel veel schade aan, alleen je computer word er heeeel traag van en als je internet hebt word je beveiliging geloof ik minder.. Maar goed, het is echt klote om te verwijderen.. Nu zit het weer op Delima's usb, op beide computers. Toen ik daarachter kwam zat mijn usb wel in deze pc, maar ik had em niet op de usb. Staat een mapje in, die ik er niet zelf ook heb gezet, waarin staat dat het de usb beschermt tegen virussen, hoop dat het waar is, maar ga het niet nog een keer uittesten op deze computer. Dus dit keer geen foto's, misschien dat ik ze later via een andere pc nog bij dit reisverslag ga zetten..
Gister avond al een soort van afscheidsfeestje.. Ik had voor alle kinderen een t-shirt gekocht en mam had nog allemaal holland spullen opgestuurd, dus ze hebben van mij allemaal een sleutel hanger gekregen met klompjes. Ganda en Yuli kregen iets grotere klompjes ;)
Voor Yuli had een iets van een haarmasker van oriflame gekocht. Ze is helemaal gek van dat merk maar van Ganda mag ze er niet te veel van kopen want het is ontzettend duur, maar deze viel opzich wel mee. En omdat Ganda echt al weken om een auto loopt te zeuren, hij vind nl dat ik er wel 1 voor hem kan kopen, heb ik een kleine houten autootje voor hem gekocht haha
Maar... Ze hadden ook wat voor mij! Weet niet hoe het heet, maar het is een traditioneel batak kleed wat ze dragen bij officiele gelegenheden :)
Met een brief waarop ze allemaal wat geschreven hebben, in het indisch..
Maar goed, heb het allemaal redelijk kunnen vertalen en komt erop neer dat ze allemaal heel dankbaar zijn en excuses aanbieden mochten ze iets verkeerds gedaan hebben en dat ze van me houden en dat ik ze niet moet vergeten..
En op het pakpapier stond, voor Kim van je familie van Sitinoraiti...
Dus ja, ik denk dat ik al wel kan voorspellen hoe het afscheid straks gaat.. Een hele hoop tranen, waarschijnlijk de meesten van Delima en mij.. Maar de andere kinderen maken ook steeds al opmerkingen of ze geven een verdrietige blik..
Nou ik ga nu weer ophouden met typen, want alleen al de gedachte aan het afscheid vind ik moeilijk, dus ik typ wel meer van Bali!
Straks eerst naar Medan, naar de familie van Ganda, maar Goldie zei dat ik nu voor altijd een familie in Indonesie heb, bij wie ik kan blijven slapen als ik hier weer ben.
Van te voren wist ik dat ik nieuwe vriendschappen zou sluiten en dat dit een ervaring zou worden om nooit te vergeten, maar had niet gedacht dat ik er een complete familie bij zou krijgen..
Liefs Kim
ps mam, fijne moederdag ^^
Enneh, misschien toch wel handig als ik dat nu alvast erin zet, aangezien ik 1 juni weer in Nederland ben en 27 mei jarig ben, wil ik zaterdag 4 juni een groot feest houden, bij mn moeder thuis. Mocht je langs willen komen, laat het even weten.. Ik ben van plan om een hoop nasi goreng te maken en misschien dat mn moeder sate op de bbq wil gooien, maar alsnog is het dan wel handig voor mij om te weten of je een hapje mee wilt eten..
En kan je de 4e niet, maar wil je nog wel ff afspreken, ik ben 1 week in Drachten, daarna ga ik weer 3 maanden op Texel werken en daarna, als het goed is, beginnen met mijn nieuwe studie in Utrecht, waar ik me vorige week ofzo voor heb aangemeld =D
Richard Bach
De laatste dag.. Maar goed, ik zal eerst over mijn avonturen van de afgelopen week vertellen en zo het afscheid nog even uitstellen ;)
Ik geloof dat ik bij vrijdag gebleven was, toen nog met Arifin naar de dokter geweest, die zei dat alles goed was, over een maand moet hij weer terug komen. Hij heeft ook nog een pieptestje gedaan met hem, maar de 4 verschillende hoogtes kon hij allemaal nog niet horen (en ik op 1 meter afstand wel..), maar alsnog hoort hij al meer dan voor de operatie. Ik heb de dokter ook even gevraagd of hij mijn keel even wou bekijken, aangezien ik echt heeel erg aan het hoesten was, er 's nachts wakker van werd en het deed gewoon pijn.. Het was behoorlijk ontstoken dus heb een antibiotica kuurtje gekregen en pijnstillers die je niet mag gebruiken als je niet tegen ibuprofen en een andere soortgelijke pijntstiller kan, omdat die een astmatische aanval kunnen veroorzaken.. Tsja, die heb ik maar niet genomen ;)
Toen was het wedding day!!! De hele dag voor de tv gezeten, door de weeks mag het nooit, maar voor mij werd een uitzondering gemaakt, het was tenslotte wel het huwelijk van het jaar! Alleen beetje jammer dat op indo tv altijd en overal reclame moet! Gelukkig kon ik de ceremonie wel helemaal zien, maar toen ging de knappe broer van Kate spreken, reclame! Dus heb gezien hoe ze de kerk uitliepen en toen was ik er wel weer klaar mee haha
's Avonds is Luuk aangekomen, die blijft hier voor een maand en gaat eind mei richting Kuala Lumpur, dus dan hoef ik in KL niet helemaal alleen rond te sjouwen haha
Zaterdag was Arifin jarig, maar de bakkerij was dicht dus we konden geen party doen. Hij zei wel steeds tidak apa apa, het geeft niet, maar ik kon wel zien dat hij het toch niet leuk vond. Aangezien Marinus een taart van mij had gekregen en Lisanne.. Maar ja, de bakker was dicht! Maandag was hij eindelijk open, dus we hebben een hele grote taart gehaald, allemaal balonnen opgeblazen, een paar opgehangen met briefjes erin dus toen hij thuis kwam was hij echt heel blij haha
's Avonds feestje, had een kaart voor hem gemaakt, daar in gezet dat hij misschien nog niet nr 1 was op school, maar in mijn typeklas staat hij wel bovenaan! Want hij is de eerste en enige die nu blind kan typen!!
's Avonds kreeg ik een briefje van hem waarvan ik echt tranen in mn ogen kreeg:
Thank you Kim, for gift you given... I'm very happy today
IK HAU VAN JAU.. I will not your forget and I will try to get number 1 in the school..
But, when I can not become number 1!!! I'm sorry.. But, I will try to get that..
Thank you Kim, for your aid this along..
I'm already operation in the hospital because your aid and now I'm already heal.
I'm sorry Kim, I cannot compensate to you.. I only can repay that all with thank you
Thank you.. Thank you.. Thank you Ki
Today, I'm very happy...
I don't forgetten all that I will always remember all that
IK HAU VAN JAU
Okay maar weer snel verder, want dit soort berichtjes op een dag als vandaag...
Dinsdag ben ik met Yuli en Delima naar de salon geweest voor een vrouwen dagje.. Delima een knip- en verfbeurt, ze wou het weer zwart hebben, haar haar werd ook wat rood-achtig. Yuli wou een creambath, volgens mij werd het haar gewassen en zacht gemaakt met een massage en ik kreeg een facial. Heb eerst een tijdje moeten wachten, want de ladyboy (ja zo noemde hij/zij zichzelf) die met Yuli bezig was, zou daarna mijn gezicht doen. Hij/zij de hele tijd vragen stellen aan Yuli, over mij en steeds naar mij gluren.. Er was nog een andere ladyboy, die wou ook steeds allemaal dingen van mij weten, of ik al getrouwd was, of ik al een vriendje had, of ik een indoman wou, 10x nee gezegd maar uiteraard bleven ze het vragen.. Anyway, eindelijk de facial, was wel lekker, vet zachte huid :D
In totaal 155.000 rupiah kwijt voor 3 personen, wat neerkomt op 14 euro..
Ganda liep al een paar dagen te zeuren waarom ik hem niet meenam, hij wou ook een creambath en massage.
Dus op de terugweg al met Yuli bedacht, dat als hij zo graag naar de salon wou, vooruit, dan stellen we hem wel voor aan de ladyboys ;)
Dat zouden we gister doen, Luuk had een paar dagen ziek op bed gelegen, maar ging toen weer wat beter en misschien dat een ontspannende dag in een salon hem wel goed zou doen.. Dus die ook mee.. Maar...... Toen puntje bij paaltje kwam, wou Ganda niet mee.. Hij was bang voor de ladyboys haha
Dus Yuli nog een keer meegenomen, ze doet hier genoeg voor iedereen, elke dag om 5 uur eruit voor de kinderen, de puppies verzorgen, de kippen, de hollanders ;)
De ladyboys waren helemaal fan van Luuk haha, steeds aan mij dingen vragen wat ik dan aan hem moest vragen, hoe oud hij was, hoe lang hij was, of hij al een vriendin had (zal ik maar gewoon ja zeggen?), of hij indische meisjes leuk vond, hoe lang hij hier bleef etc etc etc
Op een gegeven moment had Chica? die toen met mijn pedi-medi bezig was, aan Yuli gevraagd hoe ze moest zeggen, welkom in de salon, of leuk dat je in deze salon bent.. En wat zegt Yuli, ik hou van jou! Dus hij/zij; ik hou van jou! Echt geweldig!! En toen even sexy met de wimpers knipperen naar Luuk haha uiteindelijk toch verklapt wat het betekende, ooooooohhh no not I love you!! Ja, Yuli en ik hebben dikke lol gehad daar ;)
Oh trouwens, ik had toch verteld dat de honden nu 2 weken binnen moesten blijven, en dat ze dat niet leuk vinden? Delima haar kamer is direct naast waar de honden slapen, oftewel, zij heeft een paar keer in de woonkamer geslapen omdat de honden te veel lawaai maakten. Al een paar keer gezegd dat ze ook bij mij kon slapen, ja zeggen en vervolgens alsnog in de woonkamer gaan liggen. Maar geloof dat ze zaterdag, toen ze wist dat Luuk een eigen kamer had en het bed op mijn kamer daadwerkelijk vrij was, toch maar naar mijn kamer verhuisd is haha
Alleen hier slapen ze allemaal met licht aan, dus ik heb elke nacht met een ding over mijn ogen geslapen haha
Ik had deze week ook allemaal dingen uitgeprint bij een internet cafe hier verderop, zit ik even later met Delima op de pc, foto's te kijken, vraagt ze of zij ook foto's van mij en van Lisanne op haar usb mag, zitten er allemaal rare bestanden op onze beide usb's! Een mapje met recycler en dan 4 keer copy to shortcut. Elke keer als je het verwijderde kwam het gelijk weer terug! Luuk er naar gekeken, Delima haar bestanden op de computer gezet (ik heb bijna 14 gig aan foto's en filmpjes, lastig om die snel over te zetten), toen de usb geformateerd, en hop, daar waren ze weer. Nog een keer toen gewoon verwijderen weer formateren, maar hij kwam gewoon gelijk weer terug. Toen de usb's maar naar dat cafe gebracht, de mensen daar ernaar laten kijken, we kregen ze schoon weer terug, maar zit dus ook op de pc. Op internet staat ook dat het recycles virus via de usb word overgebracht, doet verder niet heel veel schade aan, alleen je computer word er heeeel traag van en als je internet hebt word je beveiliging geloof ik minder.. Maar goed, het is echt klote om te verwijderen.. Nu zit het weer op Delima's usb, op beide computers. Toen ik daarachter kwam zat mijn usb wel in deze pc, maar ik had em niet op de usb. Staat een mapje in, die ik er niet zelf ook heb gezet, waarin staat dat het de usb beschermt tegen virussen, hoop dat het waar is, maar ga het niet nog een keer uittesten op deze computer. Dus dit keer geen foto's, misschien dat ik ze later via een andere pc nog bij dit reisverslag ga zetten..
Gister avond al een soort van afscheidsfeestje.. Ik had voor alle kinderen een t-shirt gekocht en mam had nog allemaal holland spullen opgestuurd, dus ze hebben van mij allemaal een sleutel hanger gekregen met klompjes. Ganda en Yuli kregen iets grotere klompjes ;)
Voor Yuli had een iets van een haarmasker van oriflame gekocht. Ze is helemaal gek van dat merk maar van Ganda mag ze er niet te veel van kopen want het is ontzettend duur, maar deze viel opzich wel mee. En omdat Ganda echt al weken om een auto loopt te zeuren, hij vind nl dat ik er wel 1 voor hem kan kopen, heb ik een kleine houten autootje voor hem gekocht haha
Maar... Ze hadden ook wat voor mij! Weet niet hoe het heet, maar het is een traditioneel batak kleed wat ze dragen bij officiele gelegenheden :)
Met een brief waarop ze allemaal wat geschreven hebben, in het indisch..
Maar goed, heb het allemaal redelijk kunnen vertalen en komt erop neer dat ze allemaal heel dankbaar zijn en excuses aanbieden mochten ze iets verkeerds gedaan hebben en dat ze van me houden en dat ik ze niet moet vergeten..
En op het pakpapier stond, voor Kim van je familie van Sitinoraiti...
Dus ja, ik denk dat ik al wel kan voorspellen hoe het afscheid straks gaat.. Een hele hoop tranen, waarschijnlijk de meesten van Delima en mij.. Maar de andere kinderen maken ook steeds al opmerkingen of ze geven een verdrietige blik..
Nou ik ga nu weer ophouden met typen, want alleen al de gedachte aan het afscheid vind ik moeilijk, dus ik typ wel meer van Bali!
Straks eerst naar Medan, naar de familie van Ganda, maar Goldie zei dat ik nu voor altijd een familie in Indonesie heb, bij wie ik kan blijven slapen als ik hier weer ben.
Van te voren wist ik dat ik nieuwe vriendschappen zou sluiten en dat dit een ervaring zou worden om nooit te vergeten, maar had niet gedacht dat ik er een complete familie bij zou krijgen..
Liefs Kim
ps mam, fijne moederdag ^^
Enneh, misschien toch wel handig als ik dat nu alvast erin zet, aangezien ik 1 juni weer in Nederland ben en 27 mei jarig ben, wil ik zaterdag 4 juni een groot feest houden, bij mn moeder thuis. Mocht je langs willen komen, laat het even weten.. Ik ben van plan om een hoop nasi goreng te maken en misschien dat mn moeder sate op de bbq wil gooien, maar alsnog is het dan wel handig voor mij om te weten of je een hapje mee wilt eten..
En kan je de 4e niet, maar wil je nog wel ff afspreken, ik ben 1 week in Drachten, daarna ga ik weer 3 maanden op Texel werken en daarna, als het goed is, beginnen met mijn nieuwe studie in Utrecht, waar ik me vorige week ofzo voor heb aangemeld =D
-
09 Mei 2011 - 05:26
Hillie:
Wat gaat de tijd weer snel. Je bent alweer weg daar op weg naar nieuwe avonturen. En je studie. Die is nodig. Als ik Arifin z'n engels lees is daar nog wat te doen. Je gaat er vast ook nog wel weer eens naar terug ga ik van uit. Een jaar Amerika zou ook vast iets hebben gehad maar hier heb je er een hele familie bij. Dan alleen jammer dat het zo kort was vergeleken bij het jaar dat je zou doen. Geniet nog maar even van de reis die je nog te wachten staat en dan ben je hier snel weer terug. Ikzelf werk deze week niet dus kan ik niet bijkletsen met je moeder. Operatie gehad en nu bijkomen. Er zit nog zo'n tamponwat in mijn neus die er dinsdag uit komt en dan hoop ik maandag weer te werken. Zal wel lukken. Ik heb verder weinig last van alles alleen nog steeds verkouden. GRRR en ik mag niet snuiten, vervelend is dat hoor. Hihi.
Geniet van Bali en tot het volgende verslag.
Liefs, Hillie -
09 Mei 2011 - 07:07
Myrna:
Hoi Kim,
Het is heel raar om te lezen dat je nu al afscheid aan het nemen bent, omdat het nog 3 weken duurt voordat je weer thuis bent. Maar als ik het zo zeg, is 3 weken toch wel heel dichtbij :D
En dan vind ik dat je met mama en mij ook maar een keer naar een schoonheidssalon moet hoor.. Dan zullen we wel iets meer kwijt zijn dan €14,00.. :P
Heel veel succes in Bali, en alvast een goeie reis!.. Probeer je zo snel mogelijk weer een nieuw reisverslag te plaatsen, ben echt heel benieuwd hoe je reis nu verder verloopt!
Hele dikke kus van je zusje.
PS. Het is hier de afgelopen tijd echt super mooi weer geweest, en net nu de Golf weg is en ik weer op de fiets moet regent het! Sjonge jonge. -
09 Mei 2011 - 13:15
Ria:
Kim!!!
4 juni is eusk!!! :( :(
Gaat idd snel. Nog even en je bent er weer. Maar ook niet voor lang dus! Goed om te lezen dat je al plannen hebt voor als je weer hier bent!
wanneer vertrek je daar precies?
xxxx -
09 Mei 2011 - 15:22
Mama:
He meisje,
Voor jou zal het vast niet zo leuk zijn, afscheid nemen, en voor de kinderen ook niet. Maar het is vast een heel fijn gevoel om er een familie bij te hebben waar je nog een keer naar terug kan gaan. Ik geloof vast dat je wel contact blijft houden, dus wie weet wat de toekomst nog brengt.
En de familie die je hier hebt is heel blij dat je weer thuis komt. Die 3 weken zijn zo om denk ik.
Op dit moment zit je alweer in Medan, en morgen vlieg je naar Bali, moet ook een geweldig vooruitzicht zijn :-)
Ik hoop wel dat je daar snel een internetcafé kan vinden, want het is geen prettig gevoel dat je nu een beetje onbereikbaar bent. Sms-en scheelt wel natuurlijk, en daar ben ik ook heel blij mee.
Ik ga ervan uit dat je nu nog een paar heerlijke weken tegemoet gaat, in het paradijs op aarde, en ben dan ook heel benieuwd naar je foto's.
Geniet van alles wat je nu nog gaat beleven, wees voorzichtig onderweg, en tot horens.
Dikke kus,
Mama
-
09 Mei 2011 - 19:22
Bonny:
Hey Kim!
Afscheid nemen is nooit leuk... gek is dat he? je heb best heimwee gehad, maar als het dan tijd is om te vertrekken...
Maar nu naar Bali, party party! Geniet ervan, geniet van je verjaardag! en over een klein maandje gaan we eens lekker bijpraten, en de rest van de week uittrekken om die 14 (!) gig aan foto's te bekijken!
Kus! -
10 Mei 2011 - 13:37
Wobina,:
Kim,wat gaat de tijd toch snel.
Ben je al weer aan de laatste lootjes van je avontuur begonnen.
Ik hoop dat het op Bali fantastisch is. Geniet ervan zou ik zeggen. Nog even en dan ben je weer in Nederland. Tot gauw en nog veel plezier daar.
Veel liefs Wobina, Rob, Dennis, Esther en Sebastiaan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
