Hilang
Door: Kim
Blijf op de hoogte en volg Kim
13 Maart 2011 | Indonesië, Samosir
Hilang, oftewel weg, verdwenen, verloren, zoek..
In de mail die ik naar een aantal mensen heb gestuurd om te laten weten dat ik na de aardbeving en tsunami in Japan nog leefde heb ik laten weten dat ik in mijn volgende reisverslag zou vertellen hoe mijn week was en dat het meer negatief dan positief was. Ik zou vertellen over het feit dat ik mijn pinpas kwijt was en door negatieve berichten uit Nederland het niet echt mijn meest leuke week was.. Ik dacht, dat na het verliezen van mijn pinpas mijn week gewoon niet erger kon worden. En dat is stom, want zodra je dat soort dingen gaat denken moet het lot/de goden/wie dan ook je altijd even bewijzen dat het nog erger kan. Want wat heb je aan een pinpas als 1 van de kinderen weggelopen is..
Ik kwam vanochtend de keuken inlopen, iedereen was druk aan het praten, Happy is weg. Wat?! Hij heeft al zijn spullen gepakt, plus Rp. 250.000 van Mesieli (die had zn blackberry verkocht en het geld in de kast gelegd, wat Happy dus wist) en is waarschijnlijk via het raam weggegaan.. Bonokhi en Mesieli waren op dat moment op de scooter weg, om in de omgeving te zoeken. Na een half uur ofzo waren ze weer terug en toen zocht Ganda een foto zodat hij rond kon vragen. Aangezien Happy met mijn telefoon een hoop foto's van zichzelf had gemaakt, ben ik achterop gesprongen en zijn we langs de verschillende busstations (daar had ik ook leuke verhalen maar dat lijkt nu allemaal niet zo belangrijk meer..) gegaan en gevraagd of ze hem gezien hadden. Bij de eerste hadden ze hem inderdaad gezien, samen met nog een jongetje dus wij verder rijden, zoeken, rondvragen, maar nergens te vinden. Omdat we niet weten hoe vroeg hij vertrokken is, is het ook moeilijk te schatten waar hij nu is. Hoe vroeger hij weg is gegaan, hoe verder hij nu kan zijn..
Laatst was hij om 4 uur opgestaan om mango's te zoeken (er staat hier een mango boom) en daardoor wist hij dat hij 's ochtends ongezien uit bed en uit huis kon gaan.. Door de laatste bergwandeling weet ik dat het een uur, anderhalf uur kost om lopen Pangururan uit te gaan (tenzij hij de andere kant uit is gegaan, maar dan trek je alleen maar verder het eiland in en ik denk niet dat hij dat wil). Ganda heeft zijn oom in Tuktuk al gebeld, dus die houdt als het goed is de boel wat in de gaten maar we hebben geen idee waar hij heen zou gaan..
Ik hoor dat Ganda weer terug is, dus ik hou op met dit reisverslag en hoop dat mijn volgende wat positiever is..
Liefs Kim
Ze hebben net een briefje van Happy gevonden, waar in staat dat hij net als zijn vader wil zijn (die blijkbaar nog wel leeft en hierover dus gelogen heeft tegen Ganda en Sylvie) die niet op 1 plek bleef maar over al en nergens naar toe ging. Hij wil voor zichzelf zorgen, niet op 1 plek blijven, misschien onderweg werken en slapen etc. Ze hebben zijn moeder gebeld, die houdt de boel ook in de gaten.
Maar.. Mocht Happy gevonden worden, dan kan hij hier niet blijven, Ganda zei dat hij dat soort kinderen niet wil hebben, want Happy kan dus niet meer vertrouwt worden.
En het vreemde is, voor mij in elk geval, hoe ze hier allemaal op reageren. Ze blijven lachen en grapjes maken over zijn taal fouten en dat hij waarschijnlijk morgen al door zijn geld heen is en dat hij voor zichzelf wil zorgen, misschien dat iemand hem wil helpen met school en dat als zijn geld op is, hij wil werken. En dan denk ik, ja, aan de ene kant is het wel een lichtelijk komisch idee dat hij denkt dat hij nu al voor zichzelf kan zorgen, met zijn 13 jaar. Maar dat neemt het feit dat hij weggelopen is en niet meer hier is, niet weg. Maar goed, misschien is mijn leermoment hier wel dat ik ervan moet leren ALTIJD het positieve van dingen te zien, niet te veel zorgen maken en zien waar het schip strand. Maar ik vind het lastig, want ik gaf toch wel om Happy en ik zag dat hij het af en toe wel moeilijk had en ik probeerde hem steeds wat op te vrolijken en hem te motiveren zijn huiswerk te maken, ipv boos te worden dat hij zijn huiswerk niet snapte.. Maar goed, ik vind het wel fijn om te weten dat Ganda zich ook zorgen maakt, hij is heel bang dat Happy een homoseksueel (ze laten dat als heel erg klinken, maar ga ervan uit dat hij een pedofiel bedoelt..) tegenkomt, die misbruik van hem wil maken.. Hij is nu op het politie bureau (waar ik ook leuke verhalen over te vertellen had, die in Siantar, maar dat komt later wel..) dus hoop dat dat iets gaat opleveren. Al is het niet hetzelfde als in Nederland, weet niet eens of ze allemaal in contact staan met elkaar, maar we wachten het af..
Okay Ganda is net terug, maar pas als Happy 24 uur vermist is, kan er aangifte gedaan worden. Zelfde als in Nederland dus. Morgen gaan we eerst langs zijn school, ook om na te gaan of Happy de administratie kosten betaald heeft of dat hij dat geld ook meegenomen heeft. Daarna naar het politie bureau.
Yuli vertelde net dat ze gister in de kasten had gekeken en dat Happy normaal een dikke stapel shirtje heeft en toen lag de helft er, maar ze dacht dat de rest gewoon in de was zat of zoiets dergelijks. Maar hij is dit dus al een tijdje aan het plannen geweest..
Ik hou jullie op de hoogte..
ps. mocht het een onduidelijk verhaal zijn, sorry, elke keer als ik iets nieuws weet/hoor schrijf ik dat erbij, ook om het voor mezelf een beetje duidelijk te krijgen..
Het is nu avond en donker buiten en Happy is nog steeds niet terug.. Helemaal niks van hem gehoord, zn moeder belde net weer, die heeft ook niks gehoord. Morgen ochtend ga ik dus met Ganda langs zijn school en het politiekantoor.. Voor de rest kunnen we niks doen which sucks! Oh en voor de mensen die denken dat Happy degene is die mijn pinpas heeft kwijgt gemaakt, DON'T, zoals ik in het begin al zei, ik zou eerst een heel ander verhaal vertellen, over hoe ik mijn pinpas kwijt geraakt ben, maar omdat Happy weg is, lijkt dat allemaal minder belangrijk. Ik ben zelf degene geweest die em vergeten is dus ga alsjeblieft niet Happy beschuldigen maar toen liever medeleven, want om eerlijk te zijn word ik hier alleen maar boos om..
In de mail die ik naar een aantal mensen heb gestuurd om te laten weten dat ik na de aardbeving en tsunami in Japan nog leefde heb ik laten weten dat ik in mijn volgende reisverslag zou vertellen hoe mijn week was en dat het meer negatief dan positief was. Ik zou vertellen over het feit dat ik mijn pinpas kwijt was en door negatieve berichten uit Nederland het niet echt mijn meest leuke week was.. Ik dacht, dat na het verliezen van mijn pinpas mijn week gewoon niet erger kon worden. En dat is stom, want zodra je dat soort dingen gaat denken moet het lot/de goden/wie dan ook je altijd even bewijzen dat het nog erger kan. Want wat heb je aan een pinpas als 1 van de kinderen weggelopen is..
Ik kwam vanochtend de keuken inlopen, iedereen was druk aan het praten, Happy is weg. Wat?! Hij heeft al zijn spullen gepakt, plus Rp. 250.000 van Mesieli (die had zn blackberry verkocht en het geld in de kast gelegd, wat Happy dus wist) en is waarschijnlijk via het raam weggegaan.. Bonokhi en Mesieli waren op dat moment op de scooter weg, om in de omgeving te zoeken. Na een half uur ofzo waren ze weer terug en toen zocht Ganda een foto zodat hij rond kon vragen. Aangezien Happy met mijn telefoon een hoop foto's van zichzelf had gemaakt, ben ik achterop gesprongen en zijn we langs de verschillende busstations (daar had ik ook leuke verhalen maar dat lijkt nu allemaal niet zo belangrijk meer..) gegaan en gevraagd of ze hem gezien hadden. Bij de eerste hadden ze hem inderdaad gezien, samen met nog een jongetje dus wij verder rijden, zoeken, rondvragen, maar nergens te vinden. Omdat we niet weten hoe vroeg hij vertrokken is, is het ook moeilijk te schatten waar hij nu is. Hoe vroeger hij weg is gegaan, hoe verder hij nu kan zijn..
Laatst was hij om 4 uur opgestaan om mango's te zoeken (er staat hier een mango boom) en daardoor wist hij dat hij 's ochtends ongezien uit bed en uit huis kon gaan.. Door de laatste bergwandeling weet ik dat het een uur, anderhalf uur kost om lopen Pangururan uit te gaan (tenzij hij de andere kant uit is gegaan, maar dan trek je alleen maar verder het eiland in en ik denk niet dat hij dat wil). Ganda heeft zijn oom in Tuktuk al gebeld, dus die houdt als het goed is de boel wat in de gaten maar we hebben geen idee waar hij heen zou gaan..
Ik hoor dat Ganda weer terug is, dus ik hou op met dit reisverslag en hoop dat mijn volgende wat positiever is..
Liefs Kim
Ze hebben net een briefje van Happy gevonden, waar in staat dat hij net als zijn vader wil zijn (die blijkbaar nog wel leeft en hierover dus gelogen heeft tegen Ganda en Sylvie) die niet op 1 plek bleef maar over al en nergens naar toe ging. Hij wil voor zichzelf zorgen, niet op 1 plek blijven, misschien onderweg werken en slapen etc. Ze hebben zijn moeder gebeld, die houdt de boel ook in de gaten.
Maar.. Mocht Happy gevonden worden, dan kan hij hier niet blijven, Ganda zei dat hij dat soort kinderen niet wil hebben, want Happy kan dus niet meer vertrouwt worden.
En het vreemde is, voor mij in elk geval, hoe ze hier allemaal op reageren. Ze blijven lachen en grapjes maken over zijn taal fouten en dat hij waarschijnlijk morgen al door zijn geld heen is en dat hij voor zichzelf wil zorgen, misschien dat iemand hem wil helpen met school en dat als zijn geld op is, hij wil werken. En dan denk ik, ja, aan de ene kant is het wel een lichtelijk komisch idee dat hij denkt dat hij nu al voor zichzelf kan zorgen, met zijn 13 jaar. Maar dat neemt het feit dat hij weggelopen is en niet meer hier is, niet weg. Maar goed, misschien is mijn leermoment hier wel dat ik ervan moet leren ALTIJD het positieve van dingen te zien, niet te veel zorgen maken en zien waar het schip strand. Maar ik vind het lastig, want ik gaf toch wel om Happy en ik zag dat hij het af en toe wel moeilijk had en ik probeerde hem steeds wat op te vrolijken en hem te motiveren zijn huiswerk te maken, ipv boos te worden dat hij zijn huiswerk niet snapte.. Maar goed, ik vind het wel fijn om te weten dat Ganda zich ook zorgen maakt, hij is heel bang dat Happy een homoseksueel (ze laten dat als heel erg klinken, maar ga ervan uit dat hij een pedofiel bedoelt..) tegenkomt, die misbruik van hem wil maken.. Hij is nu op het politie bureau (waar ik ook leuke verhalen over te vertellen had, die in Siantar, maar dat komt later wel..) dus hoop dat dat iets gaat opleveren. Al is het niet hetzelfde als in Nederland, weet niet eens of ze allemaal in contact staan met elkaar, maar we wachten het af..
Okay Ganda is net terug, maar pas als Happy 24 uur vermist is, kan er aangifte gedaan worden. Zelfde als in Nederland dus. Morgen gaan we eerst langs zijn school, ook om na te gaan of Happy de administratie kosten betaald heeft of dat hij dat geld ook meegenomen heeft. Daarna naar het politie bureau.
Yuli vertelde net dat ze gister in de kasten had gekeken en dat Happy normaal een dikke stapel shirtje heeft en toen lag de helft er, maar ze dacht dat de rest gewoon in de was zat of zoiets dergelijks. Maar hij is dit dus al een tijdje aan het plannen geweest..
Ik hou jullie op de hoogte..
ps. mocht het een onduidelijk verhaal zijn, sorry, elke keer als ik iets nieuws weet/hoor schrijf ik dat erbij, ook om het voor mezelf een beetje duidelijk te krijgen..
Het is nu avond en donker buiten en Happy is nog steeds niet terug.. Helemaal niks van hem gehoord, zn moeder belde net weer, die heeft ook niks gehoord. Morgen ochtend ga ik dus met Ganda langs zijn school en het politiekantoor.. Voor de rest kunnen we niks doen which sucks! Oh en voor de mensen die denken dat Happy degene is die mijn pinpas heeft kwijgt gemaakt, DON'T, zoals ik in het begin al zei, ik zou eerst een heel ander verhaal vertellen, over hoe ik mijn pinpas kwijt geraakt ben, maar omdat Happy weg is, lijkt dat allemaal minder belangrijk. Ik ben zelf degene geweest die em vergeten is dus ga alsjeblieft niet Happy beschuldigen maar toen liever medeleven, want om eerlijk te zijn word ik hier alleen maar boos om..
-
13 Maart 2011 - 07:31
Hillie:
Wat een verhaal weer. Maar inderdaad. De les positief blijven is heel belangrijk hoor. Denk er maar eens over na. Waar je je zorgen om heb gemaakt voorheen bijvoorbeeld. Is het wel eens zo negatief uitgevallen dan dat je voorheen dacht? Meestal lost het zichzelf wel op en is het niet zo zwart als je dacht. In het algemeen dan he, niet persoonlijk bedoeld.
Hoe is het nu met je pinpas dan? Waar ben je die kwijtgeraakt? Zou Happy hem mee kunnen hebben genomen? Je weet maar nooit natuurlijk. Hoop in ieder geval dat hij snel gevonden wordt en dat hij ongedeerd is. Hou ons op de hoogte in ieder geval. -
13 Maart 2011 - 07:44
Kim Van Es:
Nee, ben mn pas woensdag al kwijtgeraakt.. Plus Happy zou er niks aan hebben want op het eiland kan je niet pinnen.. Plus ik heb mn pincode nergens opgeschreven, ik heb het mn vingers geleerd, mocht ik de cijfers vergeten ;) -
13 Maart 2011 - 08:46
Mama:
Bah wat een vervelende dingen allemaal. Inderdaad, een vermist kind is wel erger dan een vermiste pinpas, maar het is allebei wel erg op dit moment. Ik hoop wel dat Happy in ieder geval zo snel mogelijk terug komt, ook al kan hij dan niet meer in het weeshuis wonen. Je weet dan in ieder geval waar hij is, want de onzekerheid maakt het allemaal wel zwaar.
Ben het wel met Hillie eens, achteraf blijkt het vaak wel weer mee te vallen, maar op dit moment zit je er natuurlijk wel mee. Hij is nog maar 13, dus er kan van alles gebeuren.
Ik hoop dat jullie zo snel mogelijk iets van hem horen.
En dat je je pas weer terug vind natuurlijk.
Ik hoop dat je snel weer wat goede berichten heb.
xxx
-
13 Maart 2011 - 09:44
Opa En Oma:
Hallo lieve Kim,
Het is hier nu zondagmorgen 10.30 uur met een beetje donkere dag.Wat een verhaal over die jongen die nu weg is. Het is voor jullie te hopen dat hij weer boven water komt want dan hebben jullie ook weer rust. Kan het toch zo zijn dat hij jou pinpas met voorbedachterade heeft gepikt. Je weet maar nooit. Het beste maar weer hopen. De rest van alles wat je beleeft horen we nog wel.Wij kijken iedere dag even of er weer een bericht is.Vanmiddag gaan we naar de verjaardag van Esther.
Hou je haaks en veel liefs en knuffel van opa en oma. -
13 Maart 2011 - 16:00
Anne:
Hey meis,
Wat naar om te horen.
We zitten ons hier allemaal druk te maken om jou, en dan gebeurt dit met zo'n jochie. Hij zal in zn eigen ogen wel iets belangrijks doen, maar ziet natuurlijk niet hoeveel gevaren er in de buitenwereld zijn...
Ik hoop dat hij snel weer gevonden wordt, of dat hij zichzelf meldt bij zn moeder/politie/school. Waarschijnlijk kan hij toch niet heeel erg lang zonder een vriendelijk, bekend gezicht. Probeer zelf inderdaad positief te blijven!
Dikke knuffel,
Anne
-
14 Maart 2011 - 02:43
Lisanne Lely:
Hee kim,
Wat erg zeg dat Happy weggeopen is! Hier schijnt er 1 jongen ook wel is weg te lopen maar dat heeft hij nog niet gedaan. Dan gaat hij werken op een vrachtwagen en komt 2 dagen later weer doodmoe terug..
Maar dit is veel erger, geld mee, een 'afscheidsbriefje' kleren.. Echt heel erg kut! Hoop dat je onderhand wat meer weet en dat jullie hem gauw vinden!!
Liefs en stekte!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
