Rondje Samosir

Afgelopen week weer een hoop gedaan en een hoop gezien!
Het laatste wat ik vertelde was dat ik mn wangen voelde gloeien, was toch wel redelijk verbrand haha, mn neus is nu een beetje aan het vervellen :P
De kinderen raken ook steeds meer gewend aan mijn aanwezigheid, ze komen nu ook gelijk naar me toe als ze hulp nodig hebben met hun engelse huiswerk. Wat soms nog best lastig is, omdat er in het lesboek gewoon fouten staan, of hele onlogische zinnen :S Dus die verbeter ik dan, leg de kinderen uit waarom en maar hopen dat de guru het accepteerd.. Maar tot nu toe kwamen ze de dag erna trots laten zien dat het allemaal goed was!
Woensdag ben ik met de kinderen weer naar de traditionele markt geweest, Delima was heel beschermend, elke keer als er een auto of becak langsreed trok ze mee weer naar zich toe en ondertussen OH MY GOD roepend, bang dat ik aangereden zou worden haha, op een gegeven moment sloeg ze maar gewoon haar arm om me heen. Weer over de markt, dit keer wel foto's durven maken, sommige mensen wouden zelfs graag even poseren haha, maar toen was de camera leeg.. *zucht* dus volgende week proberen we het gewoon nog een keer haha
1 vd jongens had van zn familie geld gekregen om een telefoon te kopen, dus wij overal en nergens heen op zoek naar een telefoon, denk dat we wel 4 of 5 verschillende winkeltjes hebben geprobeerd voordat hij een leuke gevonden had, ik was ondertussen al helemaal kapot, de hitte, mn beide tenen lagen open door de nieuwe slippers (de honden hadden mij goeie, mooie, fantastische kappa slippers gesloopt, dus mam, ik hoop dat je ze kan fixen, de bandjes moeten weer aan elkaar genaaid worden..) dus ik was blij toen hij klaar was, wat drinken gehaald voor de kids, gingen ze een beetje op de Harry manier, vragen om bananen. I love fresh bananas, ja die hebben we thuis ook. Delima was het helemaal met me eens en trok mij weer terug richting markt. Uiteindelijk met de becak weer naar huis, ik wou niet meer lopen! Dus ach, daar heb ik wel 5.000 rupiah voor over ;) (12.000 rp is 1 euro..)

Als ik me hier een beetje verveel (en geen zin heb om indonesisch te leren :P), ga ik zitten puzzelen, maar de kinderen zijn er ook al achter dat dat erg leuk is om te doen, niet alleen de cijfer puzzels, maar ook woordzoekers en legpuzzels zijn erg leuk! Blijven voor mij de zweedse en kruiswoord puzzels over :P
Dus ik ben laatst al even op internet wezen zoeken naar puzzels haha, want het boekje is nu al bijna vol!

Eergister heb ik voor de kids een zeepbaan gemaakt, ze waren eerst allemaal een beetje huiverig, smoesjes als ik word ziek, ik kan niet zwemmen of ik heb huiswerk, niet zeuren, gewoon leuk meedoen! Uiteindelijk heb ik de meesten kunnen overtuigen en vooral degenen die het hardste nee riepen, waren er daarna niet meer af te slaan! Dus dat was wel geslaagd :D wil hier eigenlijk ook iets van een hike ofzo organiseren, maar dan moet ik toch eerst de omgeving wat vaker verkennen! Gister mocht ik alleen op de scooter even door Pangururan, wel mn telefoon mee mocht er iets mis gaan, maar het ging goed! Schakelen ook, alleen moest ik bij het terug schakelen toch nog wel even kijken haha maar heb zelfs durven inhalen!

Ganda vroeg gister of ik zin had om bij de hotsprings te kijken, dus ik badpak aan, handdoek mee, denkend dat we maar even weg zouden gaan, dus gewoon lekker op mn sandalen. Komen we bij een grijs rotsgebied aan, moesten we eerst een heel stuk naar beneden lopen, over losse steentjes, is een soort van grot, met wat warm water, een hoop afval, stukje verder kleine borrelende bronnetjes. En STINKEN!!! Wij weer naar boven, wat drinken, of ik zin had in een rondje Samosir, okay!
Eerst naar Nainggolan, wat tevens Ganda's achternaam is, daar wat gegeten. De andere keren dat we onderweg wat gingen eten vond ik het echt super lekker! Pannenkoek met banaan, mie goreng, maar nu was het rijst, met een 2 koude hardgekookte eieren in sambal saus en wat spinazie prut, vond het niet bijzonder lekker, heb van het water dat er stond niet durven drinken..
Maar goed, wij weer verder, volgens Ganda was het nog 2, 3 uur naar Tomok.. Onderweg langs ontzettend veel rijstvelden gekomen!! Niet alleen op vlakke gebieden, maar ook tussen de bergen in lagen overal rijstvelden, bij de bergen omhoog klimmend. Echt super mooi! Nog langs een waterval gereden, daar even afgestapt, ook om wat te rekken en strekken. Mn kont was toen al aardig gevoelloos, maar zat nog steeds met open mond naar de omgeving te kijken, zooo verschrikkelijk mooi!!
Eindelijk kwamen we aan in Tomok, daar wou ik even kijken voor wat souvenirtjes, langs een soort van markt gereden met allemaal mooie dingen!! We stopten bij het Batak museum, buiten zat een tam aapje met een band om zn middel, die weer aan een ketting vast zat zodat hij niet wegkon.. Ik mocht even binnen kijken en toen ging het mis... Verschrikkelijk last van mn buik! Misselijk! Ik weer naar beneden, beetje frisse lucht (was daar ook aardig muf), Ganda was nergens te zien, ik maar gaan zitten, pijn werd alleen maar erger.. Ik denk misschien ff naar de wc, natuurlijk een gat, geen zin in, weer terug, zitten.. Uiteindelijk Ganda gevraagd of hij iets van wc papier of tissues wou halen (ik was natuurlijk mn rol vergeten, ook omdat ik er niet vanuit was gegaan dat we een hele dag weg zouden), ik toch even plassen. Voelde me daarna iets beter, nog even met het aapje gespeeld, wat pinda's gevoerd.. Maar ik wou toch wel richting huis, kraampjes waren nog steeds mooi, maar die zijn over een paar weken ook nog wel mooi ;) reden nog langs een paar nederlandse toeristen, uiteindelijk toch nog even gestopt in Tuktuk bij het Carolina hotel (waar ik toen die lekkere pannenkoek gegeten heb!!) Daar naar de wc (een normale westerse, zonder bril maar het was een normale wc!!!), flink aan de diarree, maar voelde me daarna wel iets beter. Toen nog een uur weer naar huis, echt ik was zooo blij dat we er waren!! Eerst maar wat witbrood gegeten en pisang goreng (had sinds het eten, waardoor alles zo door de war was, ook niks meer gegeten). Daarna even liggen, had het echt ijskoud! Toen toch maar weer eruit, een paar happen droge rijst met een gebakken ei en tempeh, met de kinderen een potje yahtzee gedaan (had ik ze eergister geleerd, half in het indonesisch, half in het engels) en toen toch maar weer op bed gegaan.. Vannacht heel eng gedroomd, maar mn buik voelt wel weer beter dus daar ben ik wel blij om! Nou tot de volgende keer!