Routine

Hallo iedereen :)
Bedankt voor alle reacties weer, moet zeggen dat ze mij erg veel goed doen, voel me na 2 maanden toch wel iets vaker afgesloten van alles en iedereen, dan in het begin.. Mis het nederlands spreken, kunnen zeggen wat ik wil zeggen, hoe ik het wil zeggen..

Het is alweer een week geleden sinds mn laatste reisverslag, maar om eerlijk te zijn heb ik niet echt heel veel nieuwe en/of spannende dingen te vertellen.. Het dagelijkse leven wordt een beetje een routine, en voor degenen die mij een beetje kennen, ik hou van afwisseling!! Dus ik zal eerlijk toegeven dat ik me af en toe redelijk aan het vervelen ben..
De ochtenden zijn het saaist, Yuli en Ganda gaan vaak boodschappen doen of een beetje hun eigen ding. Dus ik doe hetzelfde, dus ik ben altijd mega blij als de kinderen thuis komen! Al zijn ze dan vaak moe en gaan ze na het eten vaak even slapen.. Omdat het aan het begin van de middag te warm is om echt actief buiten iets te gaan doen, blijven we vaak binnen, al vertrouwd Ganda mij nu wel met de scooter, dus in de afgelopen week ben ik met Bono een keer weggeweest en gister met Delima.
De benzine was bijna op, ik lichtelijk in paniek, maar gelukkig vonden we onderweg een standje waar ze benzine verkochten, Rp. 6.000 voor een liter, oftewel 50 eurocent.. Verteld Ganda mij later dat ik veel te veel betaald heb! :S
Laatst weer naar Tuktuk geweest, we hebben daar een vast souvenirstandje voor de kaarten etc dus die man herkent ons al haha
Daarna uiteraard weer naar het Carolina hotel, dit keer mie kuah (mie soep) gegeten, was de laatste keer behoorlijk misselijk van de pannenkoek en let nu toch wel meer op dat ik voldoende groente binnen krijg! Zat een duits echtpaar vlak naast ons, Ganda vroeg aan mij of ik het niet mis, om mn eigen taal te spreken.. Eeeh JAAAH!!! Maar duits en nederlands is niet echt hetzelfde :P al hoorde ik onderweg wel een paar nederlandse woorden, maar goed, wij reden de ene kant op en zij de andere kant..

De taal gaat trouwens steeds beter, ik kan nu niet alleen met engels huiswerk helpen maar ook een klein beetje met rekenen voor de jongsten.. Kilogram, ons en pon, kijk dat snap ik en in het indonesisch tellen is ook niet zo moeilijk meer.. Heb zelfs de benzine in het indonesisch gekocht!
Daarom vond ik het ook wel een goed plan om wat langer in Indonesie te blijven, Thailand gaat em denk ik niet meer worden, ook omdat ik toch een hoop grote, onverwachte uitgaven had.. Plus ik zou sowieso al naar Bali met de zus van Ganda en haar zoon voor 4 dagen, maar ik ga er een weekje surfen aan vastplakken..
http://www.prosurfschool.com/bali-surf-camp.htm
van de 17e tot de 24e, weet nog niet precies waar ik mijn verjaardag wil vieren, hangt ervan af hoe gezellig ik het vind op Bali ;) en dan wil ik via Singapore terug naar Kuala Lumpur..
At least, that is the plan for now.. Maar mij kennende, zou het nog wel een paar keer kunnen veranderen ;) al heb ik al wel met de surfschool gemaild en ongeveer al gereserveerd, maar dat is ook echt iets wat ik heeeel graag wil doen!!!
Voor de rest niet heel veel plannen in het vooruitzicht.. Zaterdag hebben de kinderen vakantie.. In Nederland zouden wij dat weekend noemen ;)
Maar goed, ik zit te denken om iets van een tocht te gaan organiseren, maar hoe en wat precies weet ik nog niet.. Bolletje pijltje sowieso en misschien onderweg wat opdrachten.. Mocht iemand nog suggesties hebben, graag! En dan maandag of dinsdag richting Siantar om mijn visum te verlengen.. Tijd gaat snel!! Hopelijk gaan we daarna ook even naar Medan, kan ik weer pinnen!!! Het mag hier dan goedkoop zijn, maar alle kaartjes + postzegels die ik elke keer verstuur neemt toch wel een redelijke hap uit mijn geld voorraad haha, plus de dagelijkse benodigdheden, yoghi en chocomelk ;) shampoo, hotsprings, etc.. :P
Ze hebben mij verteld dat de enige spoorlijn op Sumatra (wat het grootste eiland van Indonesie is) van Siantar naar Medan gaat (en weer terug uiteraard..) dus ik vind dat we wel met de trein kunnen gaan!! De omgeving vanuit de taxi ken ik zo onderhand wel, dus ik wil wel eens een andere omgeving zien!!
Oh ja, ik heb ook ontdekt hoe ik toch foto's kan uploaden, moet ze eerst verkleinen en dan is het geen probleem! Heb bij mn vorige reisverslag wat foto's gezet en ik ga ervan uit dat ik zo ook bij deze en paar kan plaatsen ;)
Nou ik ga weer afsluiten, even wat eten, wachten op de kids en dan naar de markt! :D
Liefs Kim

Oh en voor degenen die het nog niet gehoord/gelezen hadden, ik ben bezig met geld in te zamelen voor Arifin.

Arifin is 15 jaar, een ontzettend lieve, leuke en slimme jongen. Ontzettend leergierig, begint vaak als eerste van de kinderen met zijn huiswerk, hij is het verst met de typelessen, hij zou het liefst alle letters tegelijk willen leren XD met engels huiswerk vraagt hij nooit om hulp, maar als ik zijn huiswerk nakijk en er fouten tussen zie wil hij weten waarom ze fout zijn zodat hij daar van kan leren.
Hij heeft alleen 1 klein probleempje, toen hij klein was is zijn trommelvlies gescheurd, ze kunnen mijn niet precies hoe en wat vertellen, alleen dat zijn gehoor beschadigd is (waaruit ik de conclusie heb getrokken dat zn trommelvlies waarschijnlijk gescheurd is, al weet ik dat dus niet 100% zeker..) waardoor hij nu half doof is. Dit maakt het thuis af en toe lastig, maar op school hoort hij de helft niet, waardoor zijn cijfers lager zijn, dan ze zouden kunnen zijn.
Met Ganda en Yuli heb ik het erover gehad of er iets aan gedaan kan worden. Ze zijn met hem naar de dokter geweest en volgens hem zou het met 1 simpele operatie op te lossen zijn, maar, die operatie moet in het ziekenhuis van Medan gedaan worden. Waar het een stuk duurder is dan in Pangururan, maar hier hebben ze geen dokter die de operatie kan doen. Volgens Yuli zouden de kosten van de operatie op ongeveer 5 miljoen rupiah (ongeveer 500 euro) uitkomen, maar dat kunnen ze niet met zekerheid zeggen, het enige wat zeker is, is dat het een hoop geld gaat kosten, wat het weeshuis niet heeft.

Daarom wil ik jullie vragen of jullie misschien een kleine donatie zouden willen maken, alle kleine beetjes helpen en het zou een wereld van verschil maken voor Arifin, niet alleen nu, maar voor de rest van zijn leven.

Donaties kunnen persoonlijk aan mijn moeder (Marian Baar) worden afgegeven, of gestort worden op rek.nr: 62.04.83.849 t.n.v. M.J. Baar, onder vermelding van: Arifin
Vervolgens stort ze dit op mijn creditcard, zodat zij daarmee het ziekenhuis e.d. kan betalen. Het geld direct naar de rekening van Sitinoraiti overmaken is lastig, dus vandaar deze weg.

Arifin, iedereen van Sitinoraiti en ik zouden jullie echt ontzettend dankbaar zijn!!